8.12.17

Κολοκυθοψωμο και κολοκυθοψωμακια...

Η μεγάλη κολοκύθα (η τελευταία ...) που ήταν σε αναμονή από τον Αύγουστο, τελικά κόπηκε :-))
Άντεξε πολύ καλά τόσο καιρό και από αρκετά πράσινη που ήταν αρχικά, έγινε σταδιακά πορτοκαλί με πράσινο.
Την έκοψε λοιπόν ο παππούς μας στη μέση και αφού την καθαρίσαμε από σπόρους και ίνες ήρθε η ώρα της για αξιοποίηση.

Την έβαλα λοιπόν (το ένα μισό της) σε ταψί στρωμένο με χαρτί ψησίματος στον φούρνο και την έψησα για 20-25 λεπτά με αέρα.

Την άφησα να κρυώσει και μετά την έκοψα σε κομμάτια, ώστε να της αφαιρέσω την φλούδα.
Μερικά κομμάτια τα έβαλα στην κατάψυξη για μελλοντική χρήση και κάποια άλλα τα χρησιμοποίησα άμεσα.

Αυτά τα άλλα (βάρος περίπου 400 γραμ.) τα έλιωσα μ' ένα πιρούνι κάνοντάς τα πουρέ.
Τον άφησα να στραγγίξει και στην συνέχεια τον χρησιμοποίησα ως ένα από τα βασικά συστατικά για τα ψωμιά που ακολουθούν.

Κολοκυθόψωμο και κολοκυθοψωμάκια


Υλικά για ένα μεγάλο καρβέλι (περίπου 1.100 γραμ. και 6 μικρά) :

400 γραμ. αλεύρι για όλες τις χρήσεις,
500 γραμ. αλεύρι αυτοδιογκούμενο,
200 γραμ. αλεύρι καλαμποκιού,
2 φακελάκια ξηρή μαγιά,
2 κουταλιές κεφαλοτύρι πικάντικο τριμμένο,
1 κουταλάκι αλάτι,
1/2 κουταλάκι ζάχαρη,
300 γραμ. πουρέ κολοκύθας (όσο γίνεται πιο στραγγισμένο από το υγρό του)
2-3 κουταλιές κολοκυθόσπορο και ηλιόσπορο ανακατεμένες,
80 γραμ. λιωμένο βούτυρο αγελάδος
και τέλος 100-120 γραμ. ελαιόλαδο.

Σε μια λεκάνη ζυμώματος έβαλα όλα τα άλευρα και τ' ανακάτεψα μ' ένα κουτάλι να ενωθούν.

Στη συνέχεια πρόσθεσα την μαγιά, το αλάτι και
την ζάχαρη και έκανα ένα νέο ανακάτεμα.
Κατόπιν ήρθε η σειρά του πουρέ κολοκύθας, ο οποίος μπήκε μέσα σε μια λακκούβα που έκανα στα άλευρα και άρχισα σταδιακά να ζυμώνω. και να παίρνω αλεύρι και κολοκύθα.

Στην διαδικασία ζυμώματος έριχνα λίγο-λίγο το βούτυρο και κατόπιν το λάδι.
Μόλις πήρε να γίνεται κάπως πιο σφιχτή η ζύμη έριξα και τα σπόρια.
Ζύμωμα μέχρι που έγινε πια μια εύπλαστη ζύμη.

Την άφησα να σταθεί μέσα σε ελαφρώς ζεστό φούρνο για μιάμιση ώρα και μετά ξεκίνησα να σχηματίσω τα καρβέλια μου σε διαφορετικά μεγέθη.
Φυσικά μπορούσαν να γίνουν και φραντζόλες αλλά το "είδα πιο σφαιρικά" το όλο project :-)) καθώς ήμουν σε στάδιο πειραματισμού.


Έκανα ένα μεγάλο. Σε ταψί στρωμένο με χαρτί ψησίματος. Το ράντισα με λαδάκι, του έκανα έναν μεγάλο και βαθύ σταυρό μ' ένα μαχαίρι και το πασπάλισα πάλι με σπόρια.


Τα πιο μικρά καρβελάκια, τα έκανα μπαλάκια και τ' έβαλα σε απόσταση το ένα από τ' άλλο, πάλι σε ταψί στρωμένο με χαρτί ψησίματος.
Ελάχιστο λαδάκι στην επιφάνεια τους και έτοιμα.


Τ' άφησα πάλι σε ελαφρώς ζεστό φούρνο για 3/4 της ώρας, για δεύτερο ανέβασμα ζύμης και μετά τα έψησα όλα μαζί (σε δύο θέσεις τα ταψιά μου) με αέρα στους 180 βαθμούς για 30 περίπου λεπτά, αλλάζοντας μια φορά θέση στο κάθε ταψί.


Τα καρβελάκια γίνανε όλα σάντουϊτς για βραδινό και κολατσιό, με τυρί κρέμα και σαλάμι αέρος. Ενώ το μεγάλο καρβέλι προσφέρθηκε ως πεσκέσι. Ξέρω δε, ότι εκτιμήθηκε ιδιαίτερα :-))



Δοκιμάστε τούτο το ψωμάκι, αν βρεθείτε με κολοκύθα. Νομίζω πως θα σας εκπλήξει ευχάριστα.
Να σημειώσω δε, πως δεν χρειάζεται κάποιο άλλο υγρό συστατικό καθώς η κολοκύθα είναι αρκετά υγρή από μόνη της.
Είναι δε, μια ωραία εναλλακτική για το Χριστόψωμο φέτος, στολισμένο με μερικά καρύδια.
Καλό Σαββατοκύριακο σας εύχομαι.

6 σχόλια:

  1. Δεν υπάρχει τίποτα καλύτερο από τη μυρωδιά φρεσκοψημένου ψωμιού. Ακόμα καλύτερα με κολοκύθα και σπόρια! Πολύ ωραία πρόταση για τα γιορτινά τραπέζια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Όντως Μαρία μου. Όταν ψήνεται ψωμάκι στον φούρνο του σπιτιού, μια θαλπωρή και μια μαγεία επικρατούν στην ατμόσφαιρα!.
      Η πρόταση ελπίζω να αρέσει και σε άλλες φίλες και να την δοκιμάσουν.
      Χαιρετισμούς.

      Διαγραφή
  2. ειμαι φαν των ψωμιων αλλα δν εχω φαει ποτε κολοκυθοψωμο!!! πρεπει αν ειναι πολυ γευστικο!!!πολυ καλη ιδεα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Δεν ξέρω αν εκεί στα ξένα που ΄σαι Αναστασία μου, έχει κολοκύθα τούτη την εποχή. Αλλά αξίζει μια δοκιμή...
      Χαιρετισμούς πολλούς σου στέλνω.

      Διαγραφή
  3. Τι ωραια που το γέμισες ;)

    https://dinamighty.com/

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Ευχαριστώ σε Dina!
    Tο σαλαμάκι αέρος (ευτυχώς ή δυστυχώς...) είναι από τα αγαπημένα μου...

    ΑπάντησηΔιαγραφή